BRISLEAĊ ṀÓR ṀAIĠE ṀUIRṪEIṀNE 75

so-ḃlasta ann, agus is é niḋ fuair Cú Ċulainn ann a lán de
ḟuil ċróiḋeirg.
  “Is truaġ san, a ṁáṫair ionṁain,” ar ṡe.  “Ní hiongnaḋ
gaċ duine eile dom’ ṫréigean-sa agus an cruṫ a dtugais-se
an bullán dom.”
  Do ġaiḃ Deiċne an bullán an dara feaċt agus do líon é
agus ṫug do Ċoin Ċulainn é, agus is fuil do friṫ an dara
uair ann.  Do líon sí an bullá an treas uair, agus is fuil
do friṫ ann gaċ tráṫ.  Do ġaiḃ fearg Cú Ċulainn agus do ṫug
urċar do’n ḃullán fá ċarraig ċoṁmóir cloiċe gur briseaḋ é,
agus Tulaċ an Ḃulláin ainm na háite ó ṡoin i leiṫ.
  “A ṁaṫair,” ar Cú Ċulainn, “ní tusa is ciontaċ liom-sa
aċt mo ġeasa féin ar n-a gcailleaṁain agus mo ṡaoġal ar
dteaċt;  agus ní ṫiocfad-sa beó ó ḟearaiḃ Éireann do’n
ċor so”;  agus aduḃairt an laoi ann:

A Ḋeiċne, is fás dod’ ḃullán
  Do radais dom fá ḋoġra nduiḃ
Nom raċad i sruiṫ-linntiḃ fola
  Noċa cara cáċ rod-ċluin.

Deiċne:
An ar Ċonċuḃar, a Ċú Ċulainn,
  An ar Ċaṫḃaḋ ċaraid mná,
An ar do ṁáṫair a ḟanaim
  An ar Ġeanann, an ar cáċ?

An ar do ċumscraḋ, a ċuraḋ,
  An ar do ċoṁḋalta go raṫ,
An ar do ḃuime is ar t’oide?

Cú Ċulainn:
Aċt gé do cailleaḋ mo ġeasa,
  Agus gé ṫáinig críoċ mo ré,
Noċa dtréigfinn mo ḃuaḋa oiniġ
  Ó’n scéal do ċuala indé.

  Is annsoin do ġaiḃ a ḃean agus a ṁáṫair agus an ḃantraċt
uile d’a iarraiḋ air anṁain go teaċt do Ċonall Cearnaċ.
  “Ní ḟanfad,” ar sé.  “óir ṫáinig mo ré agus mo reiṁeas,
agus ní ṫréigfead mo ḃlaḋ ná mo ḃuaḋ coscair ar ḃréig
ḋíombuain an tsaoġail seo.  Níor éimiġeas caṫ ná iorġail